Imiesłów to słowo, które oznacza czas lub stan, który minął. Może to być imiesłów przeszły lub teraźniejszy. Czasami może to być imiesłów wędrujący. Oznacza to, że użyta forma czasowa nie jest doskonałą lub poprawną wersją czasownika. Dlatego może być konieczna zmiana czasownika, żeby pasował do kontekstu.
Imiesłów teraźniejszy
Imiesłów jest formą werbalną, która modyfikuje rzeczownik. Imiesłowy występują w trzech formach: teraźniejszej, czynnej i biernej. Każda forma ma swoją funkcję. Ogólnie rzecz biorąc, znaczenie imiesłowu jest proste i nie różni się od znaczenia rzeczownika.
Imiesłowy teraźniejsze i bierne są często używane do tworzenia głosu biernego. Jest to przydatna struktura w języku angielskim. Ważne jest jednak, aby wiedzieć, jak używać jej poprawnie.
Imiesłowy pochodzą od słowa „to be” i są używane do modyfikowania rzeczowników. Używa się ich również do tworzenia czasów złożonych. W języku angielskim istnieje 18 różnych czasów złożonych.
Jedną z głównych różnic między imiesłowem a czasownikiem jest to, że imiesłów działa jak przymiotnik. Kiedy rzeczownik jest modyfikowany przez imiesłów, może być określany jako gerund. Przykładem gerund jest gerund ow hwerthin, który oznacza „mężczyzna się śmieje”.
Często imiesłów może pełnić funkcję przymiotnika, ale nie zawsze tak jest. Możliwe jest również przekształcenie imiesłowu w prawdziwy rzeczownik.
Imiesłów bierny
Imiesłów bierny jest trzecią podstawową częścią czasownika. Reprezentuje czynność dokonaną w przeszłości i jest często używany z czasownikami posiłkowymi.
Istnieją dwa główne typy imiesłowów biernych. Jeden z nich jest regularny, a drugi nieregularny. Te pierwsze tworzy się przez dodanie „-ed” lub „-d” do podstawowej formy czasownika. W drugim przypadku forma jest bardziej nieregularna i ma więcej końcówek.
W języku angielskim imiesłów nie jest pełnoprawnym czasownikiem, ale jest formą czasownika posiłkowego, który działa jak przymiotnik. Używa się ich z dwóch powodów: do modyfikacji rzeczownika i do uzupełnienia innego zdania.
Głównym zastosowaniem imiesłowu jest wskazanie czasu przeszłego czasownika. Imiesłów jest również nazywany apozytywem, ponieważ zastępuje podmiot czasownika. Używanie imiesłowu to dobry sposób na zaangażowanie uczniów.
Imiesłowy są również przydatne jako przymiotniki. Aby użyć imiesłowu jako przymiotnika, rzeczownik, który ma być modyfikowany, musi być tej samej płci co imiesłów. Podobnie liczba rzeczownika musi być taka sama jak liczba odpowiadającego mu imiesłowu.
Imiesłów rozłączny
Imiesłów rozłączny to błąd gramatyczny w piśmie. Jest to częsty błąd, który pojawia się, gdy słowo nie jest umieszczone prawidłowo i gdy nie jest używane w logicznym ciągu.
Imiesłów rozłączny nie jest koniecznie zły, ale na pewno nie jest dobry. W rzeczywistości może zmniejszyć jasność przekazu. I choć może się wydawać, że to drobny błąd, może prowadzić do poważniejszych problemów. W końcu powinieneś poświęcić trochę czasu na ponowne przeanalizowanie swojej pracy, by sprawdzić, czy nie zawiera ona elementów zwisających.
Zwisające elementy są trudne do wychwycenia, ponieważ mogą być subtelne. Często powodują chwilowe zamieszanie, a nawet mogą wywoływać listy do redakcji. Jeśli jednak uda Ci się je wyłapać w tekście, możesz poprawić problem.
Jednym ze sposobów jest szukanie słów i zwrotów, które nie są częścią głównej części zdania. Należą do nich imiesłów rozłączny, który jest właściwym określeniem dla błędnie umieszczonego modyfikatora, oraz słynny przecinek oksfordzki.
Błąd imiesłowu rozłącznego
Imiesłów rozłączny to konstrukcja zdania, w której podmiot głównego zdania pozostaje nierozstrzygnięty. Może to wywołać u czytelnika dziwne wrażenie. Są dwa sposoby na poprawienie imiesłowu rozłącznego. Pierwszym jest dodanie podmiotu do zdania wprowadzającego. Jednak to również może prowadzić do absurdu. Najlepiej jest poświęcić trochę więcej czasu i dokładnie przeanalizować swoją pracę.
W wielu przypadkach imiesłów rozłączny pojawia się, gdy czasownik zostaje zastąpiony przymiotnikiem. Taka zmiana może się również zdarzyć, gdy główna klauzula jest napisana w głosie biernym. Aby to naprawić, możesz dodać podmiot do zdania wprowadzającego lub zastąpić go pełną klauzulą.
Innym częstym błędem związanym z imiesłowem rozłącznym jest umieszczenie modyfikatora. Imiesłów rozłączny może wystąpić, gdy predykat jest umieszczony poza klauzulą niezależną. Na przykład, imiesłowem rozłącznym może być spacer do skrzynki pocztowej. Podobnie, skok w krzaki byłby imiesłowem dyndającym.