Łatwo jest wpaść w wir emocji, kiedy władza danej osoby wzrasta. Choć nie jest to koniecznie zła rzecz, może być problematyczne, jeśli władza danej osoby jest nadużywana lub wykorzystywana wbrew jej własnym interesom. Na szczęście są pewne kroki, które możesz podjąć, aby upewnić się, że twoja osobista władza nie będzie nadużywana. Te kroki obejmują:
Wiedzę opartą na ekspertyzie
Władza eksperta to obraz najwyższej wiedzy i umiejętności. Jest to potężny wpływ, który może pomóc Ci w budowaniu udanej kariery. Ale może też prowadzić do pychy. Aby zostać ekspertem, musisz zachować pewien poziom wiarygodności i etyki. Musisz też być na bieżąco z najnowszymi wiadomościami i trendami w swojej branży.
Eksperci korzystają z wielu narzędzi, aby podejmować świadome decyzje. Organizują swoją wiedzę wokół podstawowych pojęć. Często myślą w kategoriach wielkich idei.
Najlepszym sposobem na zdobycie wiedzy specjalistycznej jest poznanie niszy, w której chcesz być ekspertem. Można to zrobić, czytając książki i uczestnicząc w konferencjach. Poświęcenie czasu na zrozumienie swojej dziedziny może otworzyć twój umysł na możliwości skuteczniejszego rozwiązywania problemów.
Władza pozycyjna
Władza pozycyjna wpływa na człowieka na wiele sposobów. Jednym ze sposobów jej oddziaływania jest użycie siły przymusu. Jest ona często wykorzystywana przez liderów biznesowych do motywowania i kontrolowania innych. Może też być narzędziem inspirowania innych do osiągania większych sukcesów.
Im bardziej dana osoba czuje się silna, tym bardziej jest w stanie wpływać na innych ludzi. Jednak pod wpływem władzy pozycyjnej można również odczuwać frustrację i urazę.
Dlatego tak ważne jest znalezienie równowagi między władzą pozycyjną a władzą osobistą. Odpowiednia mieszanka pozwoli ci być skutecznym i stale się rozwijać. Władza osobista jest często zdobywana poprzez rozwój charakteru i umiejętności interpersonalnych.
Przymus oparty na umiejętności użycia siły i agresji
Najbardziej podstawowa forma przymusu polega na użyciu siły i agresji. Na przykład, aby obezwładnić zatrzymanego przestępcę, można użyć kajdanek lub bicza. Podobnie przymus może być zastosowany w celu powstrzymania osób chorych psychicznie, które są zagrożone rozprzestrzenieniem się choroby zakaźnej. Co więcej, przymus może być przydatny w debacie o cenną nagrodę.
Władza przymusu nie jest pozbawiona wad. Jednym z największych problemów jest to, że została nadmiernie uproszczona. Niektóre środki przymusu zostały uproszczone do tego stopnia, że koszt ich wdrożenia przewyższa korzyści. Nie oznacza to jednak, że przymus nie może być potężnym narzędziem w odpowiednich rękach. Jeśli zostanie właściwie zastosowany, może być skuteczną bronią w arsenale demokracji.
Unikanie samoświadomości i samowoli
Samoświadomość i samowola mogą być symfonią samą w sobie, ale w wielopłaszczyznowym świecie, w którym musisz współdziałać z zawrotną liczbą osób, zawsze dobrze jest mieć plan. Jest wiele sposobów na to, by postawić stopę w drzwiach, ale posiadanie odpowiednich ludzi w odpowiednim czasie to pierwszy krok. Solidny plan to świetny sposób na rozpoczęcie, a jeśli będziesz miał świetny plan i będziesz się go trzymał, wynik będzie o wiele mniej stresujący. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli masz odpowiednie umiejętności i odrobinę szczęścia. Jeśli uda Ci się złapać odpowiednich ludzi w odpowiednim czasie, Twój sukces będzie nie do zatrzymania.
Wpływ bezsilności na empatię
Wykazano, że zdolność do empatii ma duży wpływ na to, jak reagujemy na emocje innych. Co więcej, jest ona kluczowa dla udanych interakcji społecznych.
W jednym z ważnych badań sprawdzono związek między władzą społeczną a empatycznymi reakcjami na ból innych osób. Naukowcy śledzili mózgi uczestników i obserwowali ich reakcje na nagranie wideo anonimowej ręki ściskającej gumową piłkę.
Odkryli, że osoby, które posiadały dużą władzę, miały większe amplitudy w P1, wczesnym etapie przetwarzania sensorycznego. Skutkowało to wyższą trafnością empatyczną. Jednak efektowi temu nie towarzyszyła zwiększona wrażliwość na ból innych osób.
Badacze odkryli również, że osoby, które miały niskie poczucie mocy, wykazywały mniejsze amplitudy w P1. Co więcej, amplitudy P1 nie były skorelowane z empatyczną dokładnością uczestników.