Feudalizm to system organizacji społecznej, w którym grupa ludzi (zwanych chłopami pańszczyźnianymi lub poddanymi) dzieli ziemię i inne zasoby z innymi grupami. System ten wywodzi się ze starożytnej Grecji, a później został zaadaptowany przez Rzymian i innych. W okresie feudalnym gospodarka była w dużym stopniu uzależniona od pracy chłopów pańszczyźnianych. Była ona niezbędna dla życia gospodarczego i społecznego całego społeczeństwa.
Willeini
Średniowieczny villein był rodzajem chłopa pańszczyźnianego, który mieszkał na ziemi pana. Pracowali dla pana i otrzymywali ochronę prawną i fizyczną. Byli najniższą rangą społeczną w średniowieczu.
Średniowieczni villeinowie musieli pracować na ziemi pana, żeby się utrzymać. Pan miał również prawo wydalić villeinów z wioski. Ponadto podlegali oni specjalnym podatkom i opłatom. W okresach wzmożonej pracy otrzymywali niewielką zapłatę.
Istniały trzy rodzaje ziemi: wolna ziemia chłopska, ziemia podwórzowa i ziemia dziedziczna. Każdy rodzaj ziemi miał inne prawa. Na przykład haye-bote mógł zabierać drewno do naprawy płotu, jeśli otrzymał na to zgodę od pana.
Normalnie villein musiał mieszkać w małym domu, takim jak cruck house. Nie byli chronieni przed zimnem.
Serfowie
Feudalizm to system polityczny i ekonomiczny oparty na serii zobowiązań między panami i chłopami. Powstał na początku XVI wieku i był odpowiedzią na wzrost znaczenia ziemiaństwa. Ludzie żyjący na wsi stanowili przeciwwagę dla ziemiaństwa i byli potężną siłą w społecznościach wiejskich.
Serfowie byli niewolnymi robotnikami, którzy rezygnowali z wolności poruszania się i pracy, by żyć na ziemi należącej do właściciela majątku. Podlegali oni opłatom i grzywnom.
Głównym zadaniem chłopa pańszczyźnianego była praca w majątku pana przez dwa lub trzy dni w tygodniu. Chłopi pańszczyźniani mogli również uprawiać swoją ziemię w inne dni tygodnia. W zamian za pracę mogli mieszkać na ziemi, ale nie mogli jej opuszczać.
Prawo własności ziemi
Pojęcie prawa własności ziemi to złożony system praw i obowiązków. Kluczowe są jego aspekty prawne i społeczne. Aby uchwycić zmiany we wzorcach użytkowania ziemi, należy zastosować wiele różnych koncepcji.
Prawa własności ziemi mogą być oparte na prawie zwyczajowym lub formalnym. W niektórych krajach termin „waqf” jest używany do opisania prawa do korzystania z ziemi jako części darowizny religijnej. Historycznie rzecz biorąc, w krajach muzułmańskich ziemie waqf zostały znacjonalizowane. Jednak w wielu innych krajach ziemie te są przywracane do życia. Podobnie w Europie termin „feodlit” odnosi się do prawa do użytkowania ziemi w ramach feodalizmu.
Feudalizm, czyli „feud”, to zbiór wzajemnych zobowiązań i praw prawnych, które wiążą ludzi ze sobą. W historii istniały różne formy feudalizmu. Niektóre z nich były lepiej zorganizowane niż inne. Niemniej jednak pozostał wszechobecny.
Konieczność ekonomiczna
Zależnie od upodobań, feudalizm był albo szkodą, albo dobrodziejstwem. Istnieje wiele odmian tego arystokraty, ale wszystkie mają jedną wspólną cechę – są o wiele bardziej złożone niż większość współczesnych społeczeństw. Dlatego nie są tak łatwe do przeanalizowania, jak do naśladowania. Okres wczesnego średniowiecza to dla większości mglisty temat, ale czcigodne zamki z tamtych czasów wciąż są na wyciągnięcie ręki, przynajmniej w niektórych rejonach pasa alkoholowego i na Wyspach Brytyjskich. To było zaklęcie czasu, ale też szczęśliwy teren łowiecki.
Jako takie, podobnych do siebie kolegów było mnóstwo. Jeśli spędziłeś choć trochę czasu na Wyspach Brytyjskich, z pewnością spotkałeś wspomnianych wcześniej arystokratów. Najbardziej przekonujący jest fakt, że stanowili oni zgrany klan, który posiadał również wspólną tożsamość.
Pochodzenie
Feudalizm był porządkiem społecznym, który koncentrował się na relacjach osobistych, posiadaniu ziemi i lokalnej administracji. Wywodzi się z Imperium Rzymskiego, a w średniowieczu rozprzestrzenił się na kilka kontynentów.
W epoce feudalnej większość ludzi to chłopi, którzy pracowali bez wynagrodzenia na ziemi należącej do innych. Arystokracja ziemska obejmowała lordów i monarchów. Na wielu obszarach kobiety nie mogły posiadać ziemi.
Gdy imperium rzymskie zostało osłabione, system uległ zmianie. Scentralizowane państwo zagrażało luźnej organizacji lokalnych społeczności i rozwiązaniem stał się feudalizm. Pierwotnie feudalizm opierał się na umowie między panem a wasalem. Umowa ta była wzajemna, co oznaczało, że obie strony miały wobec siebie obowiązki.
W okresie wczesnego średniowiecza Kościół zaakceptował wymagania systemu feudalnego. Było to spowodowane wpływem kodeksu rycerskiego, który podkreślał osobisty honor i odwagę.